Na verwerking van alle reacties stuurt de minister het voorstel na de zomer naar de Tweede Kamer. De instructieregel kan in 2026 van kracht worden. Maar intussen is er veel kritiek op de beleidsregel dat bewoning van vakantiewoningen onder voorwaarden landelijk moet toestaan. Het programma Vitale Vakantieparken, een samenwerking van elf Veluwse gemeenten (waaronder Ede), de provincie Gelderland en vele andere partijen, zegt tegen te zijn.
“Het kabinet wil hiermee huidige bewoners van recreatiewoningen zekerheid bieden over hun woonsituatie, zolang er een tekort is aan betaalbare woningen”, zegt de Edese wethouder Bijl in een reactie. “Wij zullen als college deze instructieregel en de consequenties hiervan grondig bestuderen. Het college zelf zal een regionale reactie (van Vitale Vakantieparken -red) nog omvormen naar de Edese situatie.”
De gemeente Ede staat intussen al langer op het standpunt dat ze heel goed zelf kunnen beslissen wat er met vakantieparken gebeurt. Vorig jaar besloot de gemeente bijvoorbeeld al dat ‘niet-vitale’ vakantieparken van functie mogen veranderen. Het gaat dan om vakantieparken waar geen centrale voorzieningen (meer) zijn en die al langer in het slop zitten.
Minder geld naar handhaving
De Edese wethouder Jan-Pieter van der Schans liet in maart al weten dat er 95 zaken lopen van mensen die permanent op een vakantiepark wonen. De mensen die permanent wonen in solitaire vakantiehuizen hadden toen al een gedoogbeschikking in een of andere vorm.
Van der Schans is naast wethouder in Ede ook lid van de Gelderse afdeling van de Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) in de commissie Ruimte, Wonen en Mobiliteit. Met die beide petten op schoof de wethouder dit voorjaar al aan bij de minister om daar uit te leggen dat permanent wonen op vakantieparken niet zo snel is geregeld als Den Haag denkt. “Alles laten vallen kan niet zomaar. Je kunt dit niet landelijk bepalen, omdat het per gemeente maatwerk is.”
Ede loopt, net als Vitale Vakantieparken en de VNG, dan ook niet warm voor de plannen. Ze staan op het standpunt dat permanente bewoning in recreatiewoningen weinig bijdraagt aan het oplossen van de woningnood. Intussen vraagt het wel veel ambtelijke en bestuurlijke capaciteit en dus geld, en dat hebben gemeenten niet. In de Perspectiefnota, die donderdag aan de orde komt in de Edese gemeenteraad, komt wel de optie aan de orde om minder geld te gaan steken in handhaving op permanente bewoning op vakantieparken.
Verder blijkt ook dat landelijk gezien het aantal mensen dat in een recreatiewoning woont, volgens een rapport van Berenschot grofweg 55.000 is. Dit is lager dan het ministerie inschat. Nog veel minder mensen, ongeveer 2.000, hebben gemeld dat ze hier permanent willen wonen. In Ede blijken de cijfers ook niet hoog te zijn.
Aantal geschikte parken beperkt
Dat wil intussen ook niet zeggen dat gemeenten geen persoonsgebonden vergunningen voor permanente bewoning willen of kunnen afgeven. Waar dat kan geeft ook Ede dit soort vergunningen af. Het gaat dan vaak om bewoners die minder zelfredzaam zijn of vanwege persoonlijke of werkomstandigheden geen andere woning kunnen vinden.
Volgens de VNG leert de ervaring dat het aantal parken dat geschikt is, of dat je geschikt kunt maken voor een permanente woonfunctie, beperkt is. Dat is ook in Ede het geval. Parken liggen vaak in of tegen natuurgebieden aan. Om daar permanent te kunnen wonen zou je een bestemmingswijziging moeten vastleggen, maar dat kan niet vanwege bijvoorbeeld natuurwetgeving. Parken liggen bovendien vaak ver van voorzieningen en zijn ze voor hulpdiensten moeilijk bereikbaar.
Tijdens de Algemene Ledenvergadering van de Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG), stemde vorige week 97,87% voor de motie om de afweging van bewoning van recreatiewoningen bij de gemeentebesturen zelf te laten. De motie sluit aan bij het VNG-standpunt dat de instructieregel overbodig is en gemeenten het beste in staat zijn om lokaal de afweging te maken. Vitale Vakantieparken stuurde al voordat de regel in consultatie ging diverse reacties aan de minister.
