Met het vizier op Milaan 2026 richt Bos zich daardoor des te beter op haar ultieme doel: een gouden medaille op het WK 2025 in Lake Placid en de Olympische Spelen van 2026 in Milaan.
De 31-jarige Bos uit Ede heeft zich de afgelopen jaren gevestigd in de wereldtop van het skeleton. Ze schreef geschiedenis door als eerste Nederlandse vrouw een wereldbekerwedstrijd te winnen. Ze vertegenwoordigde Oranje op de Olympische Winterspelen van Pyeongchang 2018 en behaalde in 2022 olympisch brons in Beijing. Naast haar olympische succes schreef Bos zowel in 2022 als in het afgelopen seizoen het eindklassement van de wereldbeker op haar naam. In 2023 voegde ze daar een zilveren medaille op het WK aan toe.
Met deze successen heeft Bos als pionier in de Nederlandse skeletonsport de nodige uitdagingen moeten doorstaan en de weg geplaveid voor de opkomende generatie atleten. Ze had te maken met de voortdurende zoektocht naar voldoende financiën om de relatief onbekende, maar wel kostbare sport te bekostigen. Ze bracht daarvoor de nodige offers. Als late twintiger woonde Bos bijvoorbeeld nog bij haar ouders thuis om kosten te besparen. Tussendoor werkte ze als fysiotherapeut en ontwikkelde haar eigen slee op wieltjes voor de zomertrainingen op het Arnhemse trainingscentrum Papendal.
Elk jaar moest ze de balans opmaken of doorgaan nog financieel haalbaar was. Door de steun van Reggeborgh Foundation zijn deze zorgen de komende jaren verlicht en kunnen de trainingskampen en wedstrijden definitief worden ingepland. Bos is gelukkig met de zekerheid die ze nu heeft, waardoor ze zich nu helemaal kan richten op het skeleton.
