Die ‘Veense aanpak’ gaat uit van preventie en hulp bieden daarbij. Eerst kijken wat iemand zelf of met wat hulp kan doen zonder dat daar zware professionele hulp bij hoeft te komen. Daarna komt de lichte hulp in beeld en als het echt niet anders kan, komt de zware hulp in beeld. De aanpak werkt al goed op sociaal gebied en er was dan ook brede steun om deze lijn door te trekken naar de jeugdzorg en voor bijvoorbeeld hulp bij echtscheidingen. De Christenunie haalde daarbij een debat van vier jaar geleden aan waar de jeugdbescherming destijds opriep om vooral “iets te doen aan echtscheidingen.” De partij is blij dat daar nu meer aandacht voor is.
De VVD, die het voorstel van harte steunde, stelde dat 25 jaar geleden een op de 27 jongeren jeugdzorg nodig had, en nu een op de zeven. Dit nieuwe jeugdzorgplan had wat de partij betreft dan ook veel eerder op tafel mogen komen. De VVD had volgens Peter van Yren wel aarzelingen bij het voorstel van de Christenunie. Volgens de partij was het duidelijk dat de impact van scheidingen, en zeker vechtscheidingen, groot konden zijn voor kinderen. “Maar dat is geen taak van de overheid.”
Oog voor oorzaak van de problemen
Volgens Kim Faber van GroenLinksPvdA vraagt de nieuwe werkwijze rond jeugdzorg wel om wat ze ‘maatschappelijke versterking’ noemde. “We moeten oog hebben voor de oorzaken achter problemen. Als we kinderen echt willen helpen, zullen we het systeem eromheen moeten versterken.”
De SP pleitte ondanks de steun voor het voorstel ook voor meer gebruik maken van ervaringsdeskundigen. De inzet daarvan is volgens Sietse van der Bij heel nuttig, zeker met dit voorstel, maar nu nog te weinig in beeld. Dat idee kon op steun van wethouder Beek rekenen. In de regiovisie en het programma van het sociale domein wordt dit volgens de wethouder verder uitgewerkt. Die plannen komen in het eerste kwartaal van volgend jaar op tafel.
Lokaal Veenendaal verwoordde de steun voor het nieuwe jeugdzorgplan met een tekst van Elly en Rikkert: We hebben allemaal wat, we zijn allemaal raar. Met aan het eind van het lied: ‘en toch houden we van elkaar’. Daar ligt de essentie. Mild zijn naar elkaar. Want volgens Jaap Pottjewijd “klungelen we allemaal wat in het leven.”
