Edese Moorfielders op WK Baseball for the Blind in Londen

De eerste twee wedstrijden vrijdag tegen China en Cuba hebben ze helaas verloren. De rest van het weekend gaat de strijd verder.

Maar hoe kunnen blinden honkbal spelen? Nou, dat kan dus! XON ging voor het vertrek van de deelnemende Moorfielders kijken bij de club en sprak een speler en een coach.

Tekst gaat verder onder de video,

Hoe speel je honkbal als je blind bent?

B4B is de enige teamsport voor mensen met een visuele beperking waar de spelers alle onderdelen van het normale spel, in dit geval honkbal, zelf moeten doen: slaan, sprinten, balverwerking en gooien. En ook al zie je nog iets, dat maakt niet uit, want elke speler heeft een blindeerbril op.

Hoe dan, vraag je je af. Dat wil de Edese coach Onno Adriaanse wel even uitleggen. “Om te beginnen is er geen pitcher. De speler slaat de bal met de hand op. In de bal zit een belletje, dus je kunt hem horen. Sla je raak en valt de bal goed, dan kun je sprinten. Het eerste honk geeft harde piepen. Daar moet je langs en door naar honk 2. Daar staat een ‘klapper’, een ziende coach die in de handen klapt die met een beweging naar beneden en steeds sneller klappend aangeeft waar het honk is en of je dichtbij bent. Is de bal eerder op het honk dan de speler, is deze uit, anders is deze safe. Staat de loper eenmaal op het honk, dan is de volgende slagman (m/v) aan de beurt. De speler op honk 2 rent dan verder naar honk 3, dat weer een ander geluid maakt.”

“De volgende slag is voor deze loper het spannendst. Het laatste honk, thuis, moet je vinden op gevoel. De coach zet je in de goede richting en dan moet de speler tussen twee punten door lopen. De coach mag ‘hierheen’ roepen totdat de scheidsrechter ‘play ball’ roept. Dan ben je stil en loop je verder. Bij dit honk geldt: als je gedesoriënteerd raakt ben je alsnog out.”

“Het veldteam heeft vijf blinde spelers en 1 ziende die in een M-patroon staan, zitten of zelfs liggen. Zij moeten de bal die naar hen toe rolt zien te pakken en gooien naar de tweede honkman. Die mag alleen ‘2, 2, 2’ zeggen tot deze de bal heeft. Zo weet de andere speler dus waar de bal heen moet. Het veld is zo vormgegeven dat er geen gevaar is dat je ergens tegenaan botst.”