Zo’n tienduizend actievoerders verzamelden zich op het Malieveld in Den Haag. Deze landelijke staking volgt op de negen weken van estafettestakingen, die niet het gewenste resultaat opleverden.
“Apothekersassistenten verdienen net iets meer dan het minimumloon, terwijl we een driejarige opleiding hebben gevolgd, een hele zware baan en een grote verantwoordelijkheid hebben”, zegt Harm Geers van Service Apotheek Bennekom. “Je moet er wel voor zorgen dat al die mensen de goede medicatie krijgen. Ik vind dat daar een behoorlijk salaris tegenover moet staan en niet meer dat het op deze manier gaat zoals het nu is. Er moet écht wat gebeuren.”
Koopkrachtverlies
Het salaris is vanaf 2015 tot 2024 met 20 procent gestegen, maar “als je dat vergelijkt met salarisstijgingen in het ziekenhuis of huisartsenpraktijken, verdienen wij 15 tot 16 procent minder.” En dat leidt tot een koopkrachtverlies en een leegloop in apotheken. “Want dan gaan ze natuurlijk liever naar een apotheek dat beter betaalt.” Ook ziet hij een terugloop in het aantal apothekerassistentes dat van de opleiding komt. Daarboven op komt de vergrijzing, waardoor steeds meer mensen meer medicijnen moeten gebruiken. “Daardoor komt er echt enorme druk te staan op ons systeem.”
De staking heeft geen invloed op de spoedzorg in de Bennekomse apotheek, zoals de levering van antibiotica en pijnstilling aan ernstig zieke patiënten. Spoedzorg garanderen we, maar reguliere recepteren worden een dag later geleverd.”
Strikte regels
Een klant die voor niets een autoritje had gemaakt, kwam voor een dichte deur te staan. “Ik heb medicijnen nodig, want ik heb nog maar voor één dag. Morgen is weer een dag, maar dan moet ik wel weer terug.” Hij vindt het geen goede zaak dat de apothekersassistenten staken. “Kijk, je verdient altijd te weinig he? Maar wat hebben ze nou verdiend vandaag? Het eerste wat ze doen is staken en de tent dichtgooien. Ik vind het een slechte zaak.” Een fooitje geven zou hij niet snel doen. “Ze mogen me wel benzinegeld geven”, grapt hij. “Dat ik voor niks ben gereden.”
De werkdruk in apotheken is hoog door de enorme tekorten aan geneesmiddelen en strikte regels van zorgverzekeraars. Momenteel zijn 2.200 geneesmiddelen niet leverbaar. De assistenten moeten daarom steeds nieuwe doosjes medicijnen verstrekken en alles uitleggen. “Dat gaat allemaal ten koste van taken die écht belangrijk zijn”, aldus Geers. “We moeten continu al die tekorten oplossen. Al die medewerkers hier doen dat met hart en ziel, maar verdienen er te weinig voor.”
Grens aan efficiency
De financiering van apotheken is complex. Ze worden betaald uit vaste vergoedingen per recept, wat steeds moeilijker wordt door de oplopende kosten en salarissen door inflatie. “Dat moeten wij dan zelf opvangen, maar ons tarief wordt nooit geïndexeerd. Daardoor krijg je een probleem met het uitbetalen van salarissen.”
Volgens Geers is het aantal apotheken per inwoner in Nederland het laagst van heel Europa. Een aantal zorgverzekeraars heeft aankondigd 500 apotheken te willen laten sluiten. “Dan moeten mensen verder rijden, langer wachten en wij het werk van gesloten apotheken opvangen. De hoeveelheid werk wordt daardoor alleen maar meer.” Geers benadrukt dat er een grens zit aan efficiency. “En dan heb je toch mensen nodig.”
