Van Kooten floot al op jonge leeftijd wedstrijden van de KNVB. Daar had hij tijd voor. Hij werkte bij Hollandia Tricotage, in het weekend leidde hij voetbalwedstrijden. Tot hij werd aangesteld als beheerder van de sporthal in Aller Erf. De vrije weekenden verdwenen. Al snel maakte Van Kooten kennis met het zaalvoetbal.
Vanaf het begin van de zaalvoetbalcompetitie, in 1978, was Hennie van Kooten van de partij als scheidsrechter, daarnaast floot hij jarenlang bij het Van de Pavert-toernooi. “Hennie heeft, volgens mij, nooit zelf gevoetbald, maar voelde wedstrijden wel goed aan”, vertelt zaalvoetbalcoördinator Bep Rebergen. “Hij was direct en eerlijk, duldde weinig reactie en helemaal geen actie. Als je te ver ging, was je bij hem aan het verkeerde adres. Anderzijds moest je ook uitkijken met hem. Als een speler echt naar hem reageerde, moest die voetballer niet gek opkijken als hij later in de wedstrijd een ‘vriendelijke’ opmerking van Hennie kreeg. Hij liet niet met zich dollen.” Teus Nieboer bevestigt dat: “Hennie was een duidelijke scheidsrechter, had autoriteit zoals het hoorde. Je hoefde bij hem niet zoveel te proberen.”
Nu Van Kooten het arbitershirt in de wasmand gooit, blijft er tijd over om bij de zaalvoetballende zoon Jan en kleinzoon Marco te gaan kijken.
De laatste wedstrijd van Hennie van Kooten is op zaterdag 23 november om 16.00 uur in Sporthal De Vallei. Het team dat onafgebroken in de zaalvoetbalcompetitie speelt, komt dan in actie, inclusief oprichter: Jelle Quint.
