Het is het verhaal van de oude pianostemmer Jacobus Kromm (acteur Jaap Dieleman), die een teruggetrokken bestaan leidt. Hij worstelt met zijn geweten over de verzameling piano’s en vleugels die hij in bezit heeft. Ontelbaar veel instrumenten heeft hij in de loop van de jaren in bewaring gehad, gekocht, gerestaureerd, verhuurd en doorverkocht. Om de een of andere reden heeft hij van deze piano’s nooit afstand kunnen doen. Over de herkomst zwijgt hij liever. De pianostemmen keren zich gaandeweg tegen hem. Gestolen goed gedijt immers niet.
De voorstelling toont een onrecht van toen en geeft een stem aan een verzwegen geschiedenis voordat deze er, volgens de makers, voorgoed niet meer toe doet. Het is een zwaar onderwerp, maar de voorstelling wordt toch licht en luchtig gebracht door het spel en de muziek. De open speelstijl maakt het verhaal heel toegankelijk. Het decor bestaat uit heel veel vleugels en piano’s en als publiek ben je eigenlijk bij de pianostemmer in zijn ruimte. Daar spelen taal en muziek steeds samen. Het onzegbare wordt gegoten in een nieuwe compositie voor close-harmony zang en piano composities voor meerdere klavieren, 10 handen en 50 vingers.
Voorafgaand aan de voorstelling is een inleiding door een insider te boeken. Hij geeft achtergrondinformatie bij het verhaal en over de productie.
